Een amputatie van de onderste extremiteiten veroorzaakt vaak een chronisch pijnsyndroom (post-amputatie pijn, PAP) welke invaliderend is en het gebruik van protheses onmogelijk maakt. De oorzaak van PAP is vorming van een pijnlijk zenuwlitteken (‘neuroom’) van de doorgesneden zenuw tijdens de amputatie. De methoden waarmee de zenuwen worden doorgesneden en opgeborgen tijdens de amputatie operatie verschilt per kliniek, er is geen algemene richtlijn. Wanneer PAP ontstaat is het zeer moeilijk te behandelen.
Het doel van mijn onderzoek is het voorkomen van het ontstaan van een pijnlijk neuroom en zo verbeteren van de kwaliteit van leven van deze patiënten. Door middel van een in het Zenuwcentrum ontwikkelde relatief eenvoudige zenuwchirurgische techniek, zogenaamde ‘fasciculaire split’ (FS). Met deze techniek wordt de zenuw in verschillende bundels opgesplitst, welke worden opgeborgen in spierweefsel. Dit zorgt voor een afname van pijnklachten bij een kleine groep patiënten in een pilot studie die we hebben uitgevoerd. Een andere, recent ontwikkelde techniek (TMR) is veelbelovend in het effect tegen PAP, echter is een tijdrovende, complexe procedure, en daarom niet toepasbaar in de praktijk van amputatie chirurgie.
Om de waarde van fasciculaire split techniek te onderzoeken zullen we een gerandomiseerde, dubbelblinde studie uitvoeren. Hierin vergelijken we de FS techniek met TMR en standaard behandeling. Tevens zullen we patiënten behandelen met FS of TMR die eerder een amputatie hebben ondergaan. Mijn hypothese is dat FS even effectief is als TMR in het voorkomen en het behandelen van PAP.
